Hoy me ha llamado un amigo más feliz que una perdiz para anunciarme que ha encontrado trabajo. Llevábamos un tiempo, entre todos, ayudándolo a mandar curricullums, buscar contactos, personas que conocen otros contactos, escribir cartas de recomendación y tal. Pero, hasta ahora nada. Nada de nada. Que la cosa está chunga no se le escapa a nadie. Que podría estar mejor pero nadie se arriesga a dar un paso adelante, también. Cuando buscábamos siempre nos decíamos «lo importante es que no caiga la moral, no se desanimarse».
Y, mira por donde, ha saltado la liebre. Bingo. Y contentos nos hallamos todos.
Sólo un detalle: el contrato es sólo para media jornada y la duración es de mes y medio.
Y, aun así, estamos gozosos. Todo un ejemplo de cómo está de difícil el asunto… madre mía…
Una respuesta a “Con poco me conformo”
Una vegada vaig escoltar a un voluntari del Ceimigra, de l’àrea de treball que les quatre paraules més humiliants per a ell eren «De lo que sea». Solien ser sinònim d’una derrota; i moltes vegades la fi de la dignitat de moltes bones persones.
Per això és genial que hi haja històries que acaben bé. I espere que cada vegada en conegam més.
(Felicita al teu amic de la meua part!)